Datsh in search for extraterestials with help of drf ...and Patience
(i wszyscy ziemianie...sic) PLaNETa_tErrA:::::::::::::::
Cywilizacja
Jan z Kolna
15 minut temu
wtorek, 20 sierpnia 2013
PLaNETa_tErrA:::::::::::::::& Communication with extraterrestrial intelligence (CETI)
:
Datsh in search for extraterestials with help of drf ...and Patience
(i wszyscy ziemianie...sic) PLaNETa_tErrA:::::::::::::::
Datsh in search for extraterestials with help of drf ...and Patience
(i wszyscy ziemianie...sic) PLaNETa_tErrA:::::::::::::::
sobota, 22 listopada 2008
poniedziałek, 18 sierpnia 2008
czwartek, 29 maja 2008
środa, 28 maja 2008
synteza :syntetyka..............analiza:analityka
Kody....
Wed, May 28 2008 5:34 PM
journal by 
you, for everyone
TEST?
By 1959 the growing use of computers, built by several different manufacturers, showed the necessity for standardization in operational techniques, such as programming, and also input and output codes.
Such standards would make it possible to use data prepared for, or even by, a computer made by one manufacturer to be on a computer made by another with the minimum of alteration. Also it would avoid duplication of work in the preparation of, for example, programming languages by several manufacturers.
Though certain National Bodies had, before 1960, started work on standards in this field, e.g. paper tape and codes, there did not appear to be collaboration between them, nor between the manufacturers themselves. Different countries may have different requirements, so that it may not be necessary to have the same standards everywhere, but the standards should at least be compatible.
With the object of co-ordinating such work, the Heads of the Companies of longest standing in Europe in the data processing field (Compagnie des Machines Bull, IBM World Trade Europe Corporation and International Computers and Tabulators Limited) sent a joint letter to all the known computer manufacturers within Europe, inviting these companies to send representatives to a meeting.
This meeting was held on April 27, 1960, in Brussels; it was decided that an association of manufacturers should be formed which would be called European Computer Manufacturers Association or for short ECMA, and a Committee was nominated to prepare the formation of the Association and to draw up By-laws and Rules.
By December 1960 the form that the Association would take was fairly well defined and it had been decided that the headquarters should be in Geneva to be near the headquarters of the International Organization for Standardization and the International Electrotechnical Commission. On 17th May 1961 the Association officially came into being and all those Companies which attended the original meeting became members. The constituent assembly was held on 17th June 1961.
Just prior to the official registration of Ecma, it was invited to be represented at a Round-Table Conference to be held in Geneva organized by ISOLink to non-Ecma site. Ecma is not responsible for the contents of the site. and IECLink to non-Ecma site. Ecma is not responsible for the contents of the site. to discuss standardization in the general field of computers. This meeting resulted in the formation of TC97 and in the organization of its own Working Groups, and Ecma was asked to become a liaison member.
In 1987, when TC97 became part of ISO/IEC JTC 1 Link to non-Ecma site. Ecma is not responsible for the contents of the site., Ecma became A-liaison member of JTC 1.
To reflect the global activities of the Europe-based Ecma organization the name was changed in 1994 to: Ecma International - European association for standardizing information and communication systems.
Though before 1994, ECMA was known as "European Computer Manufacturers Association", after 1994, when the organization became global, the trademark "Ecma" was kept for historical reasons.
TESTY TEXTOWE
Wed, May 28 2008 5:34 PM
journal by you, for everyone
TEN BLOG JEST TESTOWY.
jAK SIę SCHOWAć W SOBIE?
Tue, May 27 2008 5:59 PM
journal by you, for everyone
jAK SIę ODNALEżć, ZNALEżć SIę?ROZPOZNAć,WIDOCZNIE TRZEBA SIę NA SOBIE ZNAć..NO TRZEBA SIę WYTROPIć UKRYTYM PRZEZ NAS - DLA NAS SAMYCH PRZEMIOTEM - SAMYM W SOBIE...
aUTYZM:
Autyzm (z gr. αυτος, autos)
* autyzm schizofreniczny - grupa powiązanych ze sobą objawów w schizofrenii - najstarsze historycznie zastosowanie tego słowa
* autyzm dziecięcy - jedna z najcięższych (ale nie najczęstsza) z chorób spektrum autystycznego, określana precyzyjnie jako autyzm dziecięcy lub "autyzm głęboki"
Częste przypadki użycia zamiennego:
* autyzm - częste określenie całego spektrum autystycznego (ASD, Autistic Spectrum Disorder), bywa to stosowane jako nieprecyzyjny skrót myślowy, ponieważ czasami nie wiadomo (np. przy opisywaniu jakiegoś objawu), czy chodzi o wszystkie zaburzenia autystyczne, czy tylko o ich najcięższą postać, czy tylko o te które mają przypadkiem w nazwie słowo autyzm
* autyzm (zespół Aspergera, autyzm inteligentny)
* autyzm (HFA) - jedno z zaburzeń rozwoju ze spektrum autystycznego. Zwłaszcza w środowisku niemedycznym (np. w popularnej prasie) stały się one zamiennikami słowa autyzm (np. w sformułowaniu "łagodniejsza forma autyzmu"), pomimo że medycznie stanowią różne diagnozy.
...JESZCZE...
Schizofrenia (gr. σχίζειν, schizein, "rozszczepić" i gr. φρήν, φρεν-, phrēn, phren-, "umysł", rzadziej stosowana nazwa – choroba Bleulera, łac. Morbus Bleuleri, w skrócie MB) – zaburzenie psychiczne zaliczane do grupy psychoz endogennych. Objawia się upośledzeniem postrzegania lub wyrażania rzeczywistości, najczęściej pod postacią omamów słuchowych, paranoidalnych lub dziwacznych urojeń albo zaburzeniami mowy i myślenia, co powoduje znaczącą dysfunkcję społeczną lub zawodową.
Początek choroby występuje najczęściej we wczesnej dorosłości[1], dotykając 0,4-0,6%[2][3] populacji. Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu z pacjentem, a także na podstawie zaobserwowanego zachowania. Wykrycie schizofrenii nie jest możliwe za pomocą badań laboratoryjnych.
Wyniki badań wskazują na to, że w patogenezie choroby mają znaczenie czynniki genetyczne, wczesne warunki środowiskowe, procesy socjologiczne i neurobiologiczne. Aktualne badania psychiatryczne są skoncentrowane na neurobiologii, lecz nie udało się odnaleźć konkretnej przyczyny organicznej.
Ze względu na często niejednorodny obraz kliniczny powstała hipoteza, że schizofrenia to nie jedno zaburzenie, lecz grupa chorób, dla których stosuje się określenie zbiorcze psychozy schizofreniczne. Z tego powodu Eugen Bleuler określił chorobę jako schizofrenie (liczba mnoga), gdy nazwał zaburzenie. Słowo "schizofrenia" dosłownie oznacza "rozszczepienie umysłu", ale pomimo swojej etymologii, nazwa ta nie oznacza posiadania więcej niż jednej osobowości (tzw. osobowość mnoga, "rozdwojenie jaźni"); według niektórych teorii podstawowym objawem schizofrenii było rozszczepienie (gr. schisis) pomiędzy myśleniem i emocjami, przejawiające się m.in. w ambiwalencji i wycofaniu pacjenta.
...
CIężKIE...
Przekazywana jest nie nie tyle podatność na schizofrenię, ile skłonność do wystąpienia spektrum zaburzeń: trudności przystosowania, cech osobowości typu schizotymii, zaburzeń osobowości należących do osobowości schizoidalnej, paranoicznej, zaburzeń z pogranicza schizofrenii, czy innych psychoz. Wielkie nadzieje na znalezienie "genu schizofrenii", pokładane w genetyce molekularnej, na razie nie przyniosły wyników. Poszukiwanie sprzężeń genetycznych (ang. linkage) w miejscach genomu podejrzewanych o podatność na schizofrenię nie dały przekonujących ani powtarzalnych wyników.
Poszukiwano rzadkich nawet nieprawidłowości chromosomalnych związanych z częstszym występowaniem zaburzeń psychicznych o obrazie schizofrenii. Wiele ostatnich badań dotyczy delecji chromosomu 22, przejawiającej się fenotypem specyficznego wyglądu osoby, wad podniebienia (najczęściej rozszczepem) i gardła, pnia tętniczego, upośledzeniem umysłowym – określonym jako zespół DiGeorge'a – z czego w około 25% przypadków występowały psychozy urojeniowe przypominające schizofrenię.
...I CO SIęDZIEJE???
Halucynacje (omamy) - zaburzenia spostrzegania definiowane jako fałszywe doświadczenia zmysłowe, patologiczne postrzeganie przedmiotów, które w rzeczywistości nie znajdują się w polu percepcji jednostki (lub w ogóle nie istnieją), któremu towarzyszy silne przekonanie o realności doznań i rzutowanie (projekcja) ich na zewnątrz.
Wyróżnia się omamy elementarne (obejmują takie wrażenia jak pojedyncze błyski, migotanie, niezróżnicowane pojedyncze dźwięki), proste (spostrzeżenia dotyczące tylko jednego zmysłu) i złożone (angażujące więcej niż jeden zmysł). Mogą dotyczyć wszelkich zmysłów, wobec tego można wyróżnić halucynacje wzrokowe, słuchowe (w tym imperatywne - zawierające nakazy, zakazy, polecenia), smakowe, czucia ustrojowego, węchowe oraz dotykowe. Jakikolwiek realny bodziec zewnętrzny (np. dotknięcie) natychmiast przerywa stan halucynacji. W schizofrenii najczęstsze są halucynacje słuchowe. Do rodzajów omamów wzrokowych należą np. omamy makrooptyczne (powiększenie obrazu, przedmiotu w stosunku do jego rzeczywistej wielkości) i mikrooptyczne (pomniejszenie obrazu, przedmiotu w stosunku do jego rzeczywistej wielkości), fotopsje (np. błyski). Omamy psychiczne dotyczą procesów psychicznych chorego np. uczucie "wysysania" lub "nadsyłania" myśli, wrażenie że myślenie zostało zablokowane lub dostało się do niego jakieś "obce ciało".
Omamy zalicza się do tak zwanych objawów pozytywnych (wytwórczych), gdyż stanowią wyraźne odchylenie od normalnych procesów poznawczych, w przeciwieństwie do objawów negatywnych, które wyrażają brak lub obniżenie normalnych reakcji u chorego.
Do grupy halucynacji należą także pseudohalucynacje (omamy rzekome) - są spostrzeżeniami, które powstają bez udziału bodźców zewnętrznych, chory odbiera te spostrzeżenia patologiczne jako rzeczywiste, lecz odbierane są przez niego jako dochodzące spoza miejsc dostępnych percepcji właściwych dla danego zmysłu, np. omamy rzekome słuchowe dochodzą 'z wnętrza ciała', albo 'z Księżyca', zaś rzekome omamy wzrokowe 'wyświetlają się w oczach'. Omamy rzekome stanowią istotny element (często jedyny) zespołu paranoidalnego.
UROJENIA ? CORAZ GORZEJ...
Podstawowe kategorie urojeń [edytuj]
* wielkościowe - przekonanie o szczególnej ważności własnej osoby, np. chory uważa że sam jest/był wielką osobistością, lub też że jest nikomu nieznanym doradcą, przyjacielem lub kimś specjalnym dla jakiejś ważnej osoby (prezydenta, króla itp). Urojenia niekoniecznie muszą się tyczyć osoby która je wypowiada. Mogą one odnosić się do rzekomego dalekiego przodka chorego, który sam był bardzo sławny lub był doradcą jakiejś ważnej osoby.
* urojenie bogactwa lub biedy
* urojenia oddziaływania (wpływu) - przekonanie, że myśli i zachowanie danej osoby są kontrolowane z zewnątrz (np. za pomocą hipnozy, telepatii, zaawansowanych technicznie przedmiotów); (zbliżone do tego typu są urojenia owładnięcia - przekonanie, że chory został owładnięty przez jakąś siłę, która kieruje jego myślami, zachowaniami itp.)
* prześladowcze - (najczęstsze) przekonanie o nieustannym zagrożeniu ze strony mniej lub bardziej sprecyzowanych wrogich choremu sił, przekonanie, że jednostka jest ofiarą prześladowań. Zwykle poprzedzają je urojenia ksobne;
* ksobne (odnoszenia) - przekonanie, że chory jest przedmiotem szczególnego zainteresowania otoczenia, jednostka uważa, że niewinne uwagi i zachowania innych osób odnoszą się do niej, np. ludzie na ulicy rozmawiają właśnie o niej, spiker w radio czyni aluzje na jej temat, osoby posiadające czerwone elementy ubioru należą do wrogiego choremu stowarzyszenia etc. Często chory, długi czas nie zdradzając się z niczym, bacznie obserwuje znajomych i obcych, wysnuwając daleko idące wnioski z ich uśmiechów, gestów, przypadkowych działań oraz urywków rozmów. Z biegiem czasu dochodzi do przeświadczenia, że jest ośrodkiem zainteresowania wielkiej liczby ludzi, którzy z niewiadomych powodów, jakich jednak czasem on się domyśla, dają mu ukryte znaki, aby mu dokuczyć albo osiągnąć inne cele. Szukając wyjaśnienia rozsnutych koło niego zagadek, chory wikła się coraz bardziej. Do urojeń ksobnych dołączają się urojenia prześladowcze, wielkościowe i inne. Czasem urojenia ksobne nie mają tego charakteru zwartego logicznie systemu. Takie usystematyzowane urojenia ksobne występują w prawdziwej paranoi (tzw. paranoia sensitiva). Natomiast zdarzają się takie urojenia ksobne oderwane, niekonsekwentne, nie wiążące się w jakąś logiczną całość np. w schizofrenii. Istotą jednych i drugich są zawsze błędne interpretacje spostrzeżeń trafnych, dokonywanych w świecie otaczającym.
* urojenia depresyjne, obecne w zespołach depresyjnych o różnej etiologii, które obejmują urojenia grzeszności i winy, samoponiżania, pokrzywdzenia, zubożenia, samooskarżające, nihilistyczne (chory uważa, że jego ciało znika, że jest martwy itp.);
* urojenia hipochondryczne;
* urojenia zazdrości, w pewien sposób podobne do urojeń prześladowczych. Najczęściej odnoszą się do rzekomo popełnionej zdrady małżeńskiej. Chory może interpretować drobne fakty i zachowania jako jej dowody. Urojenia te występują w przebiegu takich chorób, jak np. psychozy starcze, schizofrenia paranoidalna czy paranoja alkoholowa (Zespół Otella).
* urojenia zniekształcenia ciała (dysmorfofobia) - najczęściej są to przekonania o zniekształceniu własnej twarzy.
ZESPół OTELLO_ODZIAłYWANIA_WPłYWU...MOCNE..
Brak postów spełniających kryteria wyszukiwania.
Tue, May 27 2008 5:59 PM
journal by you, for everyone
"RZECZ SAMA W SOBIE I RZECZ POZA SOBA?"
Mon, May 26 2008 11:45 PM
journal by you, for everyone
"JEżELI RZECZ WYJDZIE Z SIEBIE
NA ZEWNATRZ NA OTWARTą PRZESTRZEń
I POMYśLI ....WIęC TO JEST TA RZECZYWISTOść...?
UNIWERSUM...BARDZO DUUUUUUZA RZECZ
...JA JESTEM BAAARDZO MALA RZECZA
RZECZYWISCIE..TO MALA RZECZ A CIESZY...
UNIWERSUM PEłNE RZECZY RóżNYCH RZECZY..
TE RZECZY ROBIA ROZNE RZECZY...
RZECZY W SOBIE ,RZECZY W INNYCH RZECZACH DLA INNYCH RZECZY
RZECZY POZA SOBA RZECZY SAME Z SIEBIE
....NA ZEWNATRZ I W ISTOCIE RZECZY
NIE OD RZECZY A DO RZECZY
OD RZECZY DO RZECZY
A POTEM SPOWROTEM DO SIEBIE
RZECZY W KONTAKCIE
TA RZECZ CALKIEM DO RZECZY
A ROZNE RZECZY ROBIA ROZNE RZECZY...
TO JEST TA RZECZYWISTOSC"
DRF
Wed, May 28 2008 5:34 PM
journal by you, for everyoneTEST?
By 1959 the growing use of computers, built by several different manufacturers, showed the necessity for standardization in operational techniques, such as programming, and also input and output codes.
Such standards would make it possible to use data prepared for, or even by, a computer made by one manufacturer to be on a computer made by another with the minimum of alteration. Also it would avoid duplication of work in the preparation of, for example, programming languages by several manufacturers.
Though certain National Bodies had, before 1960, started work on standards in this field, e.g. paper tape and codes, there did not appear to be collaboration between them, nor between the manufacturers themselves. Different countries may have different requirements, so that it may not be necessary to have the same standards everywhere, but the standards should at least be compatible.
With the object of co-ordinating such work, the Heads of the Companies of longest standing in Europe in the data processing field (Compagnie des Machines Bull, IBM World Trade Europe Corporation and International Computers and Tabulators Limited) sent a joint letter to all the known computer manufacturers within Europe, inviting these companies to send representatives to a meeting.
This meeting was held on April 27, 1960, in Brussels; it was decided that an association of manufacturers should be formed which would be called European Computer Manufacturers Association or for short ECMA, and a Committee was nominated to prepare the formation of the Association and to draw up By-laws and Rules.
By December 1960 the form that the Association would take was fairly well defined and it had been decided that the headquarters should be in Geneva to be near the headquarters of the International Organization for Standardization and the International Electrotechnical Commission. On 17th May 1961 the Association officially came into being and all those Companies which attended the original meeting became members. The constituent assembly was held on 17th June 1961.
Just prior to the official registration of Ecma, it was invited to be represented at a Round-Table Conference to be held in Geneva organized by ISOLink to non-Ecma site. Ecma is not responsible for the contents of the site. and IECLink to non-Ecma site. Ecma is not responsible for the contents of the site. to discuss standardization in the general field of computers. This meeting resulted in the formation of TC97 and in the organization of its own Working Groups, and Ecma was asked to become a liaison member.
In 1987, when TC97 became part of ISO/IEC JTC 1 Link to non-Ecma site. Ecma is not responsible for the contents of the site., Ecma became A-liaison member of JTC 1.
To reflect the global activities of the Europe-based Ecma organization the name was changed in 1994 to: Ecma International - European association for standardizing information and communication systems.
Though before 1994, ECMA was known as "European Computer Manufacturers Association", after 1994, when the organization became global, the trademark "Ecma" was kept for historical reasons.
TESTY TEXTOWE
Wed, May 28 2008 5:34 PM
journal by you, for everyoneTEN BLOG JEST TESTOWY.
jAK SIę SCHOWAć W SOBIE?
Tue, May 27 2008 5:59 PM
journal by you, for everyonejAK SIę ODNALEżć, ZNALEżć SIę?ROZPOZNAć,WIDOCZNIE TRZEBA SIę NA SOBIE ZNAć..NO TRZEBA SIę WYTROPIć UKRYTYM PRZEZ NAS - DLA NAS SAMYCH PRZEMIOTEM - SAMYM W SOBIE...
aUTYZM:
Autyzm (z gr. αυτος, autos)
* autyzm schizofreniczny - grupa powiązanych ze sobą objawów w schizofrenii - najstarsze historycznie zastosowanie tego słowa
* autyzm dziecięcy - jedna z najcięższych (ale nie najczęstsza) z chorób spektrum autystycznego, określana precyzyjnie jako autyzm dziecięcy lub "autyzm głęboki"
Częste przypadki użycia zamiennego:
* autyzm - częste określenie całego spektrum autystycznego (ASD, Autistic Spectrum Disorder), bywa to stosowane jako nieprecyzyjny skrót myślowy, ponieważ czasami nie wiadomo (np. przy opisywaniu jakiegoś objawu), czy chodzi o wszystkie zaburzenia autystyczne, czy tylko o ich najcięższą postać, czy tylko o te które mają przypadkiem w nazwie słowo autyzm
* autyzm (zespół Aspergera, autyzm inteligentny)
* autyzm (HFA) - jedno z zaburzeń rozwoju ze spektrum autystycznego. Zwłaszcza w środowisku niemedycznym (np. w popularnej prasie) stały się one zamiennikami słowa autyzm (np. w sformułowaniu "łagodniejsza forma autyzmu"), pomimo że medycznie stanowią różne diagnozy.
...JESZCZE...
Schizofrenia (gr. σχίζειν, schizein, "rozszczepić" i gr. φρήν, φρεν-, phrēn, phren-, "umysł", rzadziej stosowana nazwa – choroba Bleulera, łac. Morbus Bleuleri, w skrócie MB) – zaburzenie psychiczne zaliczane do grupy psychoz endogennych. Objawia się upośledzeniem postrzegania lub wyrażania rzeczywistości, najczęściej pod postacią omamów słuchowych, paranoidalnych lub dziwacznych urojeń albo zaburzeniami mowy i myślenia, co powoduje znaczącą dysfunkcję społeczną lub zawodową.
Początek choroby występuje najczęściej we wczesnej dorosłości[1], dotykając 0,4-0,6%[2][3] populacji. Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu z pacjentem, a także na podstawie zaobserwowanego zachowania. Wykrycie schizofrenii nie jest możliwe za pomocą badań laboratoryjnych.
Wyniki badań wskazują na to, że w patogenezie choroby mają znaczenie czynniki genetyczne, wczesne warunki środowiskowe, procesy socjologiczne i neurobiologiczne. Aktualne badania psychiatryczne są skoncentrowane na neurobiologii, lecz nie udało się odnaleźć konkretnej przyczyny organicznej.
Ze względu na często niejednorodny obraz kliniczny powstała hipoteza, że schizofrenia to nie jedno zaburzenie, lecz grupa chorób, dla których stosuje się określenie zbiorcze psychozy schizofreniczne. Z tego powodu Eugen Bleuler określił chorobę jako schizofrenie (liczba mnoga), gdy nazwał zaburzenie. Słowo "schizofrenia" dosłownie oznacza "rozszczepienie umysłu", ale pomimo swojej etymologii, nazwa ta nie oznacza posiadania więcej niż jednej osobowości (tzw. osobowość mnoga, "rozdwojenie jaźni"); według niektórych teorii podstawowym objawem schizofrenii było rozszczepienie (gr. schisis) pomiędzy myśleniem i emocjami, przejawiające się m.in. w ambiwalencji i wycofaniu pacjenta.
...
CIężKIE...
Przekazywana jest nie nie tyle podatność na schizofrenię, ile skłonność do wystąpienia spektrum zaburzeń: trudności przystosowania, cech osobowości typu schizotymii, zaburzeń osobowości należących do osobowości schizoidalnej, paranoicznej, zaburzeń z pogranicza schizofrenii, czy innych psychoz. Wielkie nadzieje na znalezienie "genu schizofrenii", pokładane w genetyce molekularnej, na razie nie przyniosły wyników. Poszukiwanie sprzężeń genetycznych (ang. linkage) w miejscach genomu podejrzewanych o podatność na schizofrenię nie dały przekonujących ani powtarzalnych wyników.
Poszukiwano rzadkich nawet nieprawidłowości chromosomalnych związanych z częstszym występowaniem zaburzeń psychicznych o obrazie schizofrenii. Wiele ostatnich badań dotyczy delecji chromosomu 22, przejawiającej się fenotypem specyficznego wyglądu osoby, wad podniebienia (najczęściej rozszczepem) i gardła, pnia tętniczego, upośledzeniem umysłowym – określonym jako zespół DiGeorge'a – z czego w około 25% przypadków występowały psychozy urojeniowe przypominające schizofrenię.
...I CO SIęDZIEJE???
Halucynacje (omamy) - zaburzenia spostrzegania definiowane jako fałszywe doświadczenia zmysłowe, patologiczne postrzeganie przedmiotów, które w rzeczywistości nie znajdują się w polu percepcji jednostki (lub w ogóle nie istnieją), któremu towarzyszy silne przekonanie o realności doznań i rzutowanie (projekcja) ich na zewnątrz.
Wyróżnia się omamy elementarne (obejmują takie wrażenia jak pojedyncze błyski, migotanie, niezróżnicowane pojedyncze dźwięki), proste (spostrzeżenia dotyczące tylko jednego zmysłu) i złożone (angażujące więcej niż jeden zmysł). Mogą dotyczyć wszelkich zmysłów, wobec tego można wyróżnić halucynacje wzrokowe, słuchowe (w tym imperatywne - zawierające nakazy, zakazy, polecenia), smakowe, czucia ustrojowego, węchowe oraz dotykowe. Jakikolwiek realny bodziec zewnętrzny (np. dotknięcie) natychmiast przerywa stan halucynacji. W schizofrenii najczęstsze są halucynacje słuchowe. Do rodzajów omamów wzrokowych należą np. omamy makrooptyczne (powiększenie obrazu, przedmiotu w stosunku do jego rzeczywistej wielkości) i mikrooptyczne (pomniejszenie obrazu, przedmiotu w stosunku do jego rzeczywistej wielkości), fotopsje (np. błyski). Omamy psychiczne dotyczą procesów psychicznych chorego np. uczucie "wysysania" lub "nadsyłania" myśli, wrażenie że myślenie zostało zablokowane lub dostało się do niego jakieś "obce ciało".
Omamy zalicza się do tak zwanych objawów pozytywnych (wytwórczych), gdyż stanowią wyraźne odchylenie od normalnych procesów poznawczych, w przeciwieństwie do objawów negatywnych, które wyrażają brak lub obniżenie normalnych reakcji u chorego.
Do grupy halucynacji należą także pseudohalucynacje (omamy rzekome) - są spostrzeżeniami, które powstają bez udziału bodźców zewnętrznych, chory odbiera te spostrzeżenia patologiczne jako rzeczywiste, lecz odbierane są przez niego jako dochodzące spoza miejsc dostępnych percepcji właściwych dla danego zmysłu, np. omamy rzekome słuchowe dochodzą 'z wnętrza ciała', albo 'z Księżyca', zaś rzekome omamy wzrokowe 'wyświetlają się w oczach'. Omamy rzekome stanowią istotny element (często jedyny) zespołu paranoidalnego.
UROJENIA ? CORAZ GORZEJ...
Podstawowe kategorie urojeń [edytuj]
* wielkościowe - przekonanie o szczególnej ważności własnej osoby, np. chory uważa że sam jest/był wielką osobistością, lub też że jest nikomu nieznanym doradcą, przyjacielem lub kimś specjalnym dla jakiejś ważnej osoby (prezydenta, króla itp). Urojenia niekoniecznie muszą się tyczyć osoby która je wypowiada. Mogą one odnosić się do rzekomego dalekiego przodka chorego, który sam był bardzo sławny lub był doradcą jakiejś ważnej osoby.
* urojenie bogactwa lub biedy
* urojenia oddziaływania (wpływu) - przekonanie, że myśli i zachowanie danej osoby są kontrolowane z zewnątrz (np. za pomocą hipnozy, telepatii, zaawansowanych technicznie przedmiotów); (zbliżone do tego typu są urojenia owładnięcia - przekonanie, że chory został owładnięty przez jakąś siłę, która kieruje jego myślami, zachowaniami itp.)
* prześladowcze - (najczęstsze) przekonanie o nieustannym zagrożeniu ze strony mniej lub bardziej sprecyzowanych wrogich choremu sił, przekonanie, że jednostka jest ofiarą prześladowań. Zwykle poprzedzają je urojenia ksobne;
* ksobne (odnoszenia) - przekonanie, że chory jest przedmiotem szczególnego zainteresowania otoczenia, jednostka uważa, że niewinne uwagi i zachowania innych osób odnoszą się do niej, np. ludzie na ulicy rozmawiają właśnie o niej, spiker w radio czyni aluzje na jej temat, osoby posiadające czerwone elementy ubioru należą do wrogiego choremu stowarzyszenia etc. Często chory, długi czas nie zdradzając się z niczym, bacznie obserwuje znajomych i obcych, wysnuwając daleko idące wnioski z ich uśmiechów, gestów, przypadkowych działań oraz urywków rozmów. Z biegiem czasu dochodzi do przeświadczenia, że jest ośrodkiem zainteresowania wielkiej liczby ludzi, którzy z niewiadomych powodów, jakich jednak czasem on się domyśla, dają mu ukryte znaki, aby mu dokuczyć albo osiągnąć inne cele. Szukając wyjaśnienia rozsnutych koło niego zagadek, chory wikła się coraz bardziej. Do urojeń ksobnych dołączają się urojenia prześladowcze, wielkościowe i inne. Czasem urojenia ksobne nie mają tego charakteru zwartego logicznie systemu. Takie usystematyzowane urojenia ksobne występują w prawdziwej paranoi (tzw. paranoia sensitiva). Natomiast zdarzają się takie urojenia ksobne oderwane, niekonsekwentne, nie wiążące się w jakąś logiczną całość np. w schizofrenii. Istotą jednych i drugich są zawsze błędne interpretacje spostrzeżeń trafnych, dokonywanych w świecie otaczającym.
* urojenia depresyjne, obecne w zespołach depresyjnych o różnej etiologii, które obejmują urojenia grzeszności i winy, samoponiżania, pokrzywdzenia, zubożenia, samooskarżające, nihilistyczne (chory uważa, że jego ciało znika, że jest martwy itp.);
* urojenia hipochondryczne;
* urojenia zazdrości, w pewien sposób podobne do urojeń prześladowczych. Najczęściej odnoszą się do rzekomo popełnionej zdrady małżeńskiej. Chory może interpretować drobne fakty i zachowania jako jej dowody. Urojenia te występują w przebiegu takich chorób, jak np. psychozy starcze, schizofrenia paranoidalna czy paranoja alkoholowa (Zespół Otella).
* urojenia zniekształcenia ciała (dysmorfofobia) - najczęściej są to przekonania o zniekształceniu własnej twarzy.
ZESPół OTELLO_ODZIAłYWANIA_WPłYWU...MOCNE..
Brak postów spełniających kryteria wyszukiwania.
Tue, May 27 2008 5:59 PM
journal by you, for everyone
"RZECZ SAMA W SOBIE I RZECZ POZA SOBA?"
Mon, May 26 2008 11:45 PM
journal by you, for everyone"JEżELI RZECZ WYJDZIE Z SIEBIE
NA ZEWNATRZ NA OTWARTą PRZESTRZEń
I POMYśLI ....WIęC TO JEST TA RZECZYWISTOść...?
UNIWERSUM...BARDZO DUUUUUUZA RZECZ
...JA JESTEM BAAARDZO MALA RZECZA
RZECZYWISCIE..TO MALA RZECZ A CIESZY...
UNIWERSUM PEłNE RZECZY RóżNYCH RZECZY..
TE RZECZY ROBIA ROZNE RZECZY...
RZECZY W SOBIE ,RZECZY W INNYCH RZECZACH DLA INNYCH RZECZY
RZECZY POZA SOBA RZECZY SAME Z SIEBIE
....NA ZEWNATRZ I W ISTOCIE RZECZY
NIE OD RZECZY A DO RZECZY
OD RZECZY DO RZECZY
A POTEM SPOWROTEM DO SIEBIE
RZECZY W KONTAKCIE
TA RZECZ CALKIEM DO RZECZY
A ROZNE RZECZY ROBIA ROZNE RZECZY...
TO JEST TA RZECZYWISTOSC"
DRF
Subskrybuj:
Posty (Atom)
